آسمان قصه ی منـدیر شود بعد برو

دلم از ناله ی بشکسته ی تو سیر نگشت

تا دل از قامت تو سیر شود بعـد برو

سال ها ساعت عمرم به تماشای تو رفت

دست بگذار پسر پیر شود بعـد برو

خسته ی اشکی اگرهست تو هم صبر نمای

این سفر اشک به زنجیـر شود بعد برو

جان مرغی که پر و بال تکیده است نگر

مرغ اگرزنده به تقـدیر شود بعد برو

محنت فـاصله ها ایل دلم را بشکست

خواب چون قابل ِتعبیـرشود بعد برو

هر که جـانی به در آرد به قصاصش ببرند

ماه در عقرب غم داس به خرمن نبـرند

عشق اگر کشته به شمشیر شود بعـد برو

صبر کن تا که ببینی قفـس سینه ی یار

هدف قبضه ی پنج تیـر شود بعد برو‌‍