هی

تو که خورشیداز چشمانت طلوع میکند

کمی بخند

که خنده ی تو زمینیان را سرمست خواهد کرد

ما همه همسفریم بعد از سفر

انجا که دیگر نه من هستم

نه اثری از تو برجای مانده

عشق میماند وبس

خوب من همیشه فرصت کوتاهی برای بودن داشتم

همیشه فرصت کوتاه را با عشق جاودانه کرده ام