بده در راه خدا، من به خدا محتاجم
من به بخشندگي آل عبا محتاجم
از قنوت سحر مادرتان جا ماندم
پسر حضرت زهرا به دعا محتاجم
مهربان كاش زهيري بغلم مي كردي
من به آغوش پُر از مِهر شما محتاجم
فطرس نفس مرا گوشه ي چشمي كافي ست
با پر و بال شكسته به شفا محتاجم
شوق پرواز بده روح زمين گير مرا
به جنون سر ايوان طلا محتاجم
دود اين شهر مرا از نفس انداخته است
به هواي حرم كرببلا محتاجم
چه قدر گريه كنم تا نبري از يادم!؟
در سراشيبي قبرم به شما محتاجم